خاطره ای بود...

یاد شهدا...

تو خاک ما ستاره هایی دفنند
که دلشون می خواست معما باشند
دست تو شناسنامه هاشون می بردند
تا که شناسنامه ماها باشند
تا که شناسنامه ماها باشند
ستاره ها رفتن و نوبت ماست
حالا که دنیا خیلی بی قراره
دستامونو به هم بدیم بدونیم
عهدی که بستیم برگشتن نداره

*****
حالا شما بزرگ این دیارین
باعث دلشوره مردم نشین
شما شناسنامه شدین و باید
حواستون باشه یه وقت گم نشین
خدا نیاره روزی و که برگی
رو این درخت زرد و تشنه باشه
حواستون باشه به درد مردم
برکت دهکده به مردماشه

******
ستاره ها رفتن و نوبت ماست
نذاریم عطر یادشون کم بشه
نذاریم از نفس بیفته جنگل
یا ساقه صنوبری خم بشه
حواسمون باشه که تبر زیاده
تبر به دستش هم وفا نداره
دستامونو به هم بدیم نذاریم
تبر بیاد یه دست صدا نداره

تغییر

مسافری زیر باران از دهکده کوچکی می گذشت. خانه ای را دید که در حال سوختن بود و مردی در وسط شعله ها در اتاق نشیمن نشسته بود.

مسافر فریاد زد : هی! خانه ات آتش گرفته است!

مرد جواب داد : می دانم.

مسافر گفت: پس چرا بیرون نمی آیی؟

مرد گفت: آخر بیرون باران می آید. مادرم همیشه می گفت اگر زیر باران بروی ، سینه پهلو می کنی!

«خردمند کسی است که وقتی مجبور شود بتواند موقعیتش را ترک کند»

...

بجان زنده دلان سعدیا که ملک وجود

   نیارزد آنکه دلی را زخود بیازاری

                             پروفسور حسابی

شیطان و فرعون

فرعون پادشاه مصر ادعای خدایی میکرد.

روزی مردی نزد او آمد و در حضور همه خوشه انگوری به او داد و گفت: اگر تو خدا هستی پس این خوشه را تبدیل به طلا کن.

فرعون یک روز از او فرصت گرفت. شب هنگام در این اندیشه بود که چه چاره ای بیندیشد و همچنان عاجز مانده بود که ناگهان کسی درب خوابگاهش را به صدا در آورد.

فرعون پرسید کیستی؟ ناگهان دید که شیطان وارد شد.

شیطان گفت: خاک بر سر خدایی که نمیداند پشت در کیست. سپس وردی بر خوشه انگور خواند و خوشه انگور طلا شد!

بعد خطاب به فرعون گفت: من با این همه توانایی لیاقت بندگی خدا را نداشتم آنوقت تو با این همه حقارت ادعای خدایی می کنی؟

پس شیطان عازم رفتن شد که فرعون گفت: چرا انسان را سجده نکردی تا از درگاه خدا رانده شدی؟

شیطان پاسخ داد: زیرا میدانستم که از نسل او همانند تو به وجود می آید