ما زنده به آنیم که آرام نگیریم         موجیم، که آسودگی ما عدم ماست!

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم، که آسودگی ما عدم ماست!

یادداشت های فنی، خاطره، آرزوها، آمال، شنیده ها و هر آنچه بشه گفت!
ما زنده به آنیم که آرام نگیریم         موجیم، که آسودگی ما عدم ماست!

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم، که آسودگی ما عدم ماست!

یادداشت های فنی، خاطره، آرزوها، آمال، شنیده ها و هر آنچه بشه گفت!

افسانه خارپشتها

در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند.خارپشتها وخامت اوضاع را دریافتند تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب همدیگر را حفظ کنند.وقتی نزدیکتر بودند گرمتر میشدند ولی خارهایشان یکدیگر را زخمی میکرد بخاطر همین تصمیم گرفتند از هم دور شوند ‫ولی به همین دلیل از سرما یخ زده میمردند.از اینرو مجبور بودند برگزینند یا خارهای دوستان را تحمل کنند،یا نسلشان از روی زمین بر کنده شود.دریافتند که باز گردند و گردهم آیند.آموختند که با زخمهای کوچکی که همزیستی با کسی بسیار نزدیک بوجود میآورد، زندگی کنند چون گرمای وجود دیگری مهمتر است. و اینچنین توانستند زنده بمانند.

درس اخلاقی:بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم میآورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب دیگران کنار آید و محاسن آنانرا تحسین نماید.